In 2004 is Albert geopereerd aan zijn hartklep. ‘Niks bijzonders; alles ging goed. Daarna slikte ik een pilletje ‘s ochtends en ‘s avonds. Ik startte met een merk pil (Diovan), maar in de loop van de jaren kreeg ik goedkopere versies van dezelfde werkzame stof (valsartan).’
Vervuilde medicijnen
‘Totdat mijn vrouw Bea op 20 oktober mijn medicijnen ophaalde. Ze kreeg toen te horen dat de medicijnen die ik gebruikte uit de handel waren gehaald, omdat er kankerverwekkende stoffen in zaten. Ze kreeg vervangende medicijnen mee. Daar zit hetzelfde in, werd er gezegd. Ik heb er niet bij nagedacht en ben gewoon doorgegaan met slikken.’
Ernstige bijwerkingen
‘De eerste week ging goed, maar in de tweede week kreeg ik hoofdpijn en had ik geen eetlust meer. Ik at maar drie sneetjes brood op een dag en had ‘s avonds nog geen trek. Mijn hart ging over de honderd hartslagen in rust en daar word je onrustig en moe van. Ik kon niet meer blij zijn en het werd iedere dag iets erger. Mijn gevoel en gedachten werden anders. Mentaal voelde ik mij zwak. Ik kreeg een onvoorstelbaar leeg gevoel. Ik werd emotioneler; kreeg zomaar tranen en ik wist niet waarom. Zo wilde ik mij helemaal niet voelen, maar ik kon het niet tegenhouden.’
‘Rijden naar het werk, kon ik wel blijven doen en dit werkte als een mooie afleiding. Maar als ik dan alleen in de auto zat, liepen mijn ogen soms vol. Ik werd depressief, bang van gedachtes die ik helemaal niet wou. Het hele leven ging aan me voorbij en al zou ik er morgen niet meer zijn, dan vond ik het prima. Het was met mij gelukkig niet zover om ook echt uit het leven te stappen, alleen maakt het je wel bang en nerveus dat je door een pilletje zulke bizarre bijwerkingen kan krijgen. Ook de huisarts en de apotheker vonden het een extreme, niet te verklaren bijwerking.’
‘Mijn vrouw had nog een lief briefje gemaakt, omdat we 30 jaar bij elkaar waren. Het deed me niks en van die gedachte werd ik dan weer emotioneel. Ik begreep er ook helemaal niets van en kon het ook geen plek geven. Ik kon en wou er ook niet over praten; ze heeft al genoeg aan haar hoofd, dacht ik toen.’
Terug naar het oorspronkelijke medicijn
‘Op vrijdagochtend ben ik maar naar de huisarts gegaan. Het enige wat ik kon bedenken, was dat het van de medicijnen kwam en niet dat ik overspannen was of een burn-out had of zoiets. Ik mocht meteen bloed laten prikken, maar daar kwam niks uit. Ik had nog nooit zulke gedachtes of zo’n vreemd gevoel gehad. Deze dag had Carolien, een lieve collega, haar laatste werkdag en de afscheidsborrel liet ik maar aan me voorbij gaan. Op donderdag en zaterdag waren er verjaardagen, maar ik kon de confrontatie niet aan als iemand zou vragen hoe het ging. Ik was bang dat ik in huilen zou uitbarsten, zo zwak als ik op dat moment was. Op zaterdag ben ik gestopt met de vervangende pillen en ben ik weer met de uit de handel genomen pillen doorgegaan. Zondag was het gevoel al iets anders en naarmate de week vorderde, werd het iedere dag weer iets beter. Het nare gevoel verdween. Wel was ik nog emotioneel.’
Weer genieten van het leven
‘Als ik eraan terugdenk of erover praat dan heb ik het nog moeilijk. Ik wilde de originele medicijnen weer hebben en wil niet experimenteren met goedkope rommel. Maar dat was nog niet zo makkelijk, onder andere vanwege leveringsproblemen. Dit waren mentaal en geestelijk de zwaarste weken uit m’n leven. Drie weken later kon ik gelukkig weer genieten van het leven en voelde ik me weer een normaal mens.’
Albert moest wisselen van medicijn vanwege vervuilingen in middelen waarin de werkzame stof valsartan waren aangetroffen. Wil je hier meer over weten? Zie ons dossier op de website.
Stop nooit zonder overleg met je medicijnen. Ervaar je problemen? Neem dan contact op met je arts of apotheker.
