Het coronavirus heeft een flinke impact op de wereld zoals we die gewend zijn. Hoe ervaren mensen mensen met een hart- of vaataandoening deze periode? Elise – 30 jaar, geboren met een hart-longafwijking – schreef er een blog over.
“Dat vind je zeker wel heel eng het coronavirus?’’, wordt mij de laatste tijd weer veel gevraagd. Want ja, er is sprake van een tweede golf en de maatregelen zijn deze week weer aangescherpt. Omdat ik hart-longpatiënt ben, val ik dubbel en dwars in de risicogroep. Wanneer gezonde mensen al amper lucht krijgen door dit virus, moet het voor mij niet te doen zijn met mijn altijd al lage zuurstofgehalte. Als mensen met coronaklachten geen adem krijgen als ze een trap op lopen (wat voor mij normaal is), denk ik dat ze mij gelijk aan de beademingsbuis moeten leggen.’
‘Omdat ik toch benieuwd was hoe het precies zit met de risicogroepen, heb ik navraag gedaan bij mijn cardioloog. Ze stuurde me een lijst met hartafwijkingen, met als opmerking dat als één van die afwijkingen op jou van toepassing is, je dus zeker in de risicogroep valt. Nu bleek dat van de zes afwijkingen er drie op mij van toepassing zijn. Het lage zuurstofgehalte, de pulmonale hypertensie en het hartfalen zijn die drie.’
TV en radio uit
‘Heel Nederland staat al maanden in het teken van corona, via de media word je de hele dag met de gruwelijkste scenario’s beziggehouden. Vlak voordat ik ga slapen scrol ik altijd nog even door mijn social media. In maart zag ik de erge beelden vanuit Italië, waar patiënten op de gang op hun buik aan de beademing lagen.’
‘En ineens lag ik er ’s nachts van wakker, droomde ik dat ik corona had en ook op mijn buik aan de beademing lag. Ik merkte dat alle verhalen via de media mij onrustig maakte. Vanaf dat moment heb ik besloten de tv en radio uit te laten en alleen de persconferenties te kijken. Al snel voelde ik me weer heerlijk onbezorgd mezelf. Ik ontken zeker niet dat corona gevaarlijk is, ik ben ook op mijn hoede. Maar niet angstig.’
Met angst bereik je niets
‘Ik ben ervan overtuigd dat angst niks toevoegt aan het leven in het algemeen, je bereikt er niets mee. Je kunt er ook niets mee voorkomen, want we hebben het zelf niet allemaal in de hand. Ons gezond verstand gebruiken en ons aan de maatregelen houden, is alles wat we kunnen doen. We hebben van alles om corona buiten te houden: mondkapjes, zeep, handschoenen, spatschermen en noem maar op. Maar er is niets om onze gedachten mee te beschermen. Ik denk dat het helpt om soms het nieuws en de besmettingscijfers te mijden en een lekkere wandeling te maken om zo te zien dat de wereld nog steeds mooi is. Zeker nu in de herfst!’
‘Ik heb er altijd moeite mee om mijn gezondheid voorop te zetten . Ik ben iemand die altijd de grens moet opzoeken. Na een paar heftige discussies waarin ik naïef riep dat het mij toch niet overkomt, ik wel een mondkapje draag en niet nog meer beperkt wil worden, gaf ik uiteindelijk toch toe. Om bepaalde afspraken af te zeggen, geen supermarkt in te gaan en andere groepen en drukke plaatsen te vermijden. Waar die opstandigheid vandaan komt wist ik nooit zo goed, maar nu denk ik dat het bewijsdrang is. Om te laten zien dat ik met mijn slechte hart dit wel allemaal aan kan en dat ik geen klager of aansteller ben.’
Angstproof
‘Het zit zo in me om ten volle te willen leven. Mijn hartafwijking en het gebrek aan energie werkt dat tegen, want het maakt veel dingen onmogelijk. De maatregelen van de regering zorgen ervoor dat veel van de dingen die voor mij wel gaan en waar ik veel plezier en energie uithaal, nu ook onmogelijk zijn. Natuurlijk loopt iedereen hier tegenaan en is het voor mijn eigen bestwil, maar het zit in me om me een beetje verzetten.’
‘Doordat ik al zo vaak slecht heb gelegen en er weer bovenop ben gekomen, heb ik, het klinkt raar, een soort van “onsterfelijkheidsgevoel’’. Ook al leek het einde verhaal, het kwam altijd weer goed. Dat zorgt denk ik ook voor mijn gebrek aan angst in veel situaties. Ik maak me eigenlijk nooit druk om mijn gezondheid, want dat is ook iets dat ik zelf niet in de hand heb. Ik laat mijn angst niet groter zijn dan mijn vertrouwen. Maar goed, ik ben niet onsterfelijk en ook niet helemaal coronaproof. Maar wel angstproof!’
Over Elise
Elise woont samen met haar man Dick en hondje Noa vlakbij Gorinchem. Doordat zij is geboren met een hart-longafwijking noemt zij haar leven wat ‘afwijkend’ ten opzichte van het leven van andere 30-jarigen. “Het lijkt ondanks alles of ik fluitend door het leven ga. Vaak is dat ook zo, maar soms gaat het allemaal niet zo vanzelf.”
Elise heeft een eigen blog, theheartlife.nl
Meer weten over covid-19 en hart- en vaataandoeningen?
In ons Dossier corona hebben we al onze berichtgeving over het coronavirus bij elkaar geplaatst.
Copyright foto’s: Marjolein Jaworski
