Douwien (56) heeft het fenomeen van Raynaud, een vaataandoening waarbij de bloedtoevoer stopt naar de vingers of tenen. De schoolperiode was vooral stressvol. Het klimaat in West Afrika, waar zij ruim zes jaar woonde, deed haar goed. In Nederland probeert ze nu weer zo goed mogelijk te leven met haar aandoening.
Stressvolle schoolperiode
“Al op de middelbare school werd ik geconfronteerd met Raynaud. Ik kwam op de fiets naar school en had een flink aantal kilometers in de benen. Als brugklasser ben je nog niet zoveel gewend. In de ochtend is het erg fris en kom je met koude handen aan. En dan nog de spanning van een overhoring, de stress van een strenge leraar. De ingrediënten voor een ‘dove vingers aanval’.”
“Mijn leraar Engels was een lange man van bijna twee meter. Zelf ben ik niet zo groot. Zijn lengte wekte ontzag en zelfs wat angst. Ik kon het eerste half uur, na mijn fietstocht naar school, bijna geen pen vasthouden. Een proefwerk in de ochtend kreeg ik daardoor nooit af met als resultaat een slecht cijfer. Het gevolg was dan dat ik de volgende keer een mondelinge overhoring kreeg. Ik klapte dicht. Weer een slecht resultaat.”
“Volgens de leraar gooide ik er met de pet naar. Gelukkig konden mijn ouders hem ervan overtuigen dat ik wel mijn best deed. Dat hij mij gewoon even tegemoet moest komen en wat meer geduld moest hebben. Toen dit eenmaal liep, werden de ‘dove vingers’ aanvallen minder. De schoolresultaten werden daardoor gelukkig ook beter.”
Warm klimaat doet wonderen
“Hieruit bleek dat stress echt invloed heeft. Toch is dit natuurlijk niet de enige factor. Het weer heeft ook een zeer grote invloed. Zelf heb ik veel last bij koude (tot ongeveer 15 graden) en vochtige omstandigheden. Dit is vroeger al eens in een onderzoek van het UMCG aangetoond. De internist die daar onderzoek naar deed, raadde mij aan om naar een warm land te gaan.”
“Ik ben later zo rond mijn 25e levensjaar als ontwikkelingswerker naar West Afrika gegaan. In de ruim zes jaar die ik daar gewoond heb, had ik weinig last van Raynaud klachten. Een redelijk stressloze periode en een voor mij zeer aangenaam klimaat. In de winter had ik in de ochtend nog wel eens een beetje last, maar een groot verschil met wat het was in Nederland.”
Handschoenen
“Terug in eigen land begonnen de klachten weer te verergeren. Op de fiets draag ik meestal handschoenen, behalve in de zomerperiode. In de supermarkt heb ik vaak dunne handschoentjes in mijn zak. Ik gebruik ze om artikelen uit de koeling of diepvries te pakken. Thuis haalt mijn echtgenoot de benodigde spullen uit de diepvries. Ik heb ook elektrisch verwarmde handschoenen uitgeprobeerd, maar dit vind ik tot op heden een zeer duur fiasco.”
Sporten
“Sporten is ook aangenaam. Zwemmen vind ik niet zo prettig, het water is voor mij vaak te koud. Als er voldoende ruimte is om snel baantjes te trekken, dan is het voor mij wel een optie. Hardlopen doe ik graag. Na het sporten trek ik het liefst direct droge en warme kleding aan. Nog even uitdampen en dan pas een lekkere warme douche nemen. Als ik bezweet onder de douche ga, krijg ik het namelijk koud van de luchtstroom van de douche.”
Kijken naar mogelijkheden
“In grote lijnen heb ik leren leven met mijn klachten. Ik ben zover dat ik mijn aandoening heb geaccepteerd. Wat ik niet kan, is jammer. Ik kijk liever naar de dingen die ik wel kan. Dat scheelt een hoop negatieve energie en geeft meer levensvreugde.”
Gezond bewegen vermindert de kans dat je opnieuw een hartinfarct krijgt of andere hart- en vaatproblemen. Je kunt gaan sporten onder deskundige begeleiding bij de beweegpartners van Harteraad. Kijk eens op de Hart&Vaatwijzer.
Jouw ervaringen zijn de motor van ons werk. Door je ervaringen te delen help je anderen. Anderen hebben steun aan jouw ervaringen, maar wij kunnen ook in gesprek gaan met zorgverleners, zorgverzekeraars en de politiek over hoe we het leven met een ziekte beter en makkelijker kunnen maken. Deel ook jouw verhaal met anderen.
