Een druk, maar fijn leven. Zo omschrijft Kristina (50) de periode voor haar ziekte. Ze heeft op dat moment een uitdagende baan in Amsterdam, is getrouwd en moeder van twee kinderen. Alles prachtig. Totdat ze in 2012 last krijgt van hartritmestoornissen. Ze belandt in een moeizaam medisch traject. Ondanks tegenslagen blijft ze positief.
Kristina komt uit Zweden, maar woont al 24 jaar in Nederland. “Ik heb mijn man in Thailand leren kennen tijdens een wereldreis. Hij was ook op vakantie.” Het blijkt echte liefde. Ze kiest voor hem, verhuist naar Nederland en na een studie in Groningen werkt ze bij meerdere internationale bedrijven. Kristina is sportief. Ze doet aan power yoga, skiet graag en houdt van reizen maken. Heerlijk…
Maar alles verandert als bij haar een ziekte aan de hartspier wordt ontdekt. Dat is nu acht jaar geleden. Het gaat om gedilateerde cardiomyopathie. “Ik werkte hard, maar had geen stress. Hartziekte zat niet in de familie. Dus ik kon het nauwelijks geloven.”
Rollercoaster
Helaas verloopt de behandeling in het eerste ziekenhuis niet helemaal zoals het hoort. Ze wil het er liever niet meer over hebben. “Gelukkig mocht ik naar een academisch ziekenhuis. Dat was een warm bad.” De situatie stabiliseert daarna vrij snel, maar in 2018 krijgt Kristina plotseling een terugval. “Een steunhart is mijn redding geweest.”
Hoe ingrijpend alle ontwikkelingen ook zijn geweest, ze kijkt er nu goed op terug. “Het is echt een rollercoaster. Vooraf denk je: gaat dit lukken? Maar in extreme omstandigheden pas je jezelf aan. Geloof me, je kunt meer aan dan je zelf denkt. Alleen zie je dat pas achteraf.”
Ze heeft een taai karakter. “Als kind piepte ik ook nooit, vertelde mijn moeder. Als ik het zwaar heb, probeer ik vooruit te kijken. Dan denk ik: straks kan ik weer dit of dat.” Die levenslust helpt haar door lastige situaties heen. “Ik was in het begin vaak moe, maar als ik energie kreeg, plande ik direct een weekend weg met mijn man.”
Keuzes maken
De ziekte niet ontkennen, maar accepteren. En vooral: keuzes maken. “Wat doe je wél? Het is bewust leven. Genieten. Dankbaar zijn voor mooie momenten die er zijn geweest. Daarvoor hoef je niet te wachten totdat je tachtig bent. Dat kan ook op je veertigste.” Ze volgde een cursus mindfulness en las veel over spiritualiteit. Het boek Mindfulness: in de maalstroom van je leven van Edel Maex kan ze iedereen aanraden.
Nu is Kristina vrijwilliger bij de Harteraadlijn. Ze luistert graag en geeft tips. “Ik heb zelf het proces van het accepteren van mijn hartritmestoornissen doorlopen en weet hoe eenzaam dat kan voelen. Door mijn werk bij de Harteraadlijn hoop ik dat ik mensen het gevoel kan geven dat ze er niet alleen voor staan.” Daarnaast is contact met vriendinnen heilig voor haar. Koffie drinken, een film kijken. Ze trekt ook veel de natuur in. Dat geeft haar mentaal een boost, vertelt ze. Kristina mag niet meer skiën. Dat is te gevaarlijk. Langlaufen in Zweden lukt nog wel. Dat doet ze dus met veel plezier, als ze op familiebezoek gaat. “Ik let goed op dat ik niet val, maar ook hier geldt: ik ben zo dankbaar dat het kan.”
Wil je meer lezen over emoties en een hart- en vaataandoening?
Download de gratis special met betrouwbare informatie en ervaringsverhalen.Kristina vertelde al eerder over haar vrijwilligerswerk bij de Harteraadlijn. Lees hier ‘Als vrijwilliger kan ik het verschil maken’
