Na ruim twintig jaar kwakkelen met haar gezondheid onderging Miranda (50) vorig jaar na een bijna onontdekt gebleven hartinfarct een bypassoperatie. Nu ze hersteld is, voelt ze zich beter dan ooit.
“Achteraf valt alles op zijn plek. Ik was altijd moe, moest veel langer dan leeftijdsgenoten herstellen van een sportles en ik ben ons eerste kindje aan het einde van de zwangerschap verloren, omdat de placenta was verkalkt. Niemand dacht aan mijn hart, ook ik niet. Ik was relatief jong, dronk geen alcohol, rookte niet en had geen overgewicht. Mijn klachten waren, zoals bij veel vrouwen met vernauwingen in de kransslagaders, atypisch.”
“De huisarts weet mijn klachten aan fybromyalgie. In de loop der jaren herkende ik me niet meer in die diagnose, maar ik dacht: hij zal het wel weten. Na mijn bypassoperatie hoorde ik dat het erfelijk hoog cholesterol is ofwel Familiaire Hypercholesterolemie (FH). Het vreemde is, ik heb mijn cholesterol eens laten prikken, maar toen bleek het niet abnormaal hoog.”
Huilend om hulp vragen
“Begin 2014 kreeg ik een branderig gevoel in mijn borstbeen en raakte ik in een paar dagen tijd extreem vermoeid. De diagnose van een weekendarts: het syndroom van Tietze, een aandoening aan het kraakbeen in de borstkas. Maar ik voelde me steeds slechter. Tot ik op een zeker moment letterlijk het leven uit me voelde wegtrekken en mijn man en kinderen vroeg een ambulance te bellen. Mijn hartfilmpje was goed, het zuurstofgehalte in mijn bloed ook. De cardioloog vond het niet nodig dat de ambulancemedewerkers me meenamen. Ik had slechts een hoge bloeddruk, waarvoor ik medicijnen kreeg. Ik moest me de volgende dag maar melden bij de huisarts om me eens goed door te laten lichten. De huisarts wist echter niet wat hij met me aan moest. Huilend vroeg ik hem om hulp. Ik mocht door naar de eerste hulp, waar we zelf nog naartoe zijn gereden. Daar bleek dat ik een hartinfarct had. Ik huilde van opluchting, eindelijk had ik duidelijkheid. Ze gaven me medicatie en stuurden me naar de hartbewaking. Uiteindelijk kreeg ik een bypassoperatie. Ik had drie verstopte kransslagaders.”
Snel op vakantie
“De hartrevalidatie hielp me om snel weer op de been te komen en vooral weer vertrouwen te krijgen. Het thuisfront was natuurlijk erg geschrokken, extra omdat mijn man drie jaar geleden ook al een hartinfarct had gehad. Maar ik straalde bij thuiskomst zo veel vertrouwen uit dat ook zij vertrouwen kregen. We zijn na vier maanden weer op vakantie gegaan en na een jaar was ik hersteld. Bij mijn dochters van 13 en 19 jaar houden we de vinger aan de pols. Zij laten elke twee jaar hun cholesterol onderzoeken, tot nu toe gaat alles goed. Ik ben niet boos dat het bij mij zo uit de hand is gelopen. Dat heeft geen zin. Mijn huisarts vindt het vreselijk dat het zo gelopen is. Ik weet dat ervan geleerd is. Wel hoop ik dat er meer aandacht komt voor hartklachten bij vrouwen. Ik ben vooral dankbaar. Ik ben er nog en voel me eindelijk goed. Mijn cardioloog zei: zo kun je wel honderd worden en zo voelt het ook!”
Harteraad helpt je om je dagelijks leven weer zo goed mogelijk op te pakken. Nadat je behandeld bent, volgt een periode van revalidatie. Eerst onder begeleiding, maar daarna moet je het zelf doen. Maar heb je wel voldoende vertrouwen in je lijf? Hoe ver kan je gaan? Wat zijn de goede oefeningen voor jou? En wat als er toch iets gebeurt tijdens het sporten of bewegen? Harteraad werkt met ruim 230 gecertificeerde beweegpartners door het hele land. Wij geven het predicaat beweegpartner als er een deskundige Harteraad beweegcoach is en bijvoorbeeld een AED. Op de Beweegzoeker vind je de Harteraad beweegpartners.
Jouw ervaringen zijn de motor van ons werk. Door je ervaringen te delen help je anderen. Anderen hebben steun aan jouw ervaringen, maar wij kunnen ook in gesprek gaan met zorgverleners, zorgverzekeraars en de politiek over hoe we het leven met een ziekte beter en makkelijker kunnen maken. Deel ook jouw verhaal met anderen.
