paula sporten

Ik richt mij op dingen waar ik blij van word

Een hart- of vaataandoening grijpt diep in, zowel lichamelijk als emotioneel. Hoe richt je je leven opnieuw in? Paula worstelde hier jarenlang mee, maar hervond zichzelf. Hoe kreeg ze dat voor elkaar? Verder vertelt ze ons ook of het haar lukte om genoeg te bewegen tijdens het coronavirus en waar ze tegen aanliep.

Fit en sportief was ze. Klimmen in de bergen was haar passie. Wel merkte ze dat ze haar kinderen niet meer goed kon bijhouden. Twee maanden later kreeg ze plotseling een zwaar hartinfarct. Het was kantje boord en een lang revalidatietraject volgde. Psychisch raakte ze in de knoop. “Ik voelde me schuldig en minderwaardig naar anderen. Dat heeft me nog het meest parten gespeeld.” Inmiddels mag Paula weer genieten van zichzelf.

Paula hield aan het hartinfarct schade over aan haar hart en hersenen. “Nooit meer klimmen, autorijden en werken, ik kon het niet accepteren. Ik ging steeds mijn grenzen over en baalde dat mijn conditie nauwelijks verbeterde. Mijn man en twee kinderen remden me steeds af, terwijl ik nergens bang voor was. Dat gaf flinke botsingen. Drie jaar lang was ik heel verdrietig en down. Ik vond mezelf niet goed genoeg voor mijn gezin. Uiteindelijk heb ik dat uitgesproken. Mijn man en kinderen steunden me volledig. Ook voor hen was het zwaar. Mijn zoon ging twee maanden niet naar school en mijn man sliep jarenlang slecht, uit bezorgdheid. Tijdens het coronavirus was ik voor het eerst bang. “Als ik corona krijg, dan overleef ik het niet, dacht ik. Nu kan ik dat beter van me afzetten.”

Focussen op wat goed voor je is

Drie jaar na het hartinfarct kwam de omslag. Paula besefte dat hartfalen ook van invloed is op je angsten en emoties. Ze zocht hulp bij een psycholoog. “De psycholoog vond dat ik me minder moest richten op mijn beperkingen en me meer moest focussen op wat goed voor mij is. Hij zei: “Zoek dingen waarvan je blij wordt.” Ik heb mijn leven nu ingericht zoals dat goed voor mij is. Twee keer per week ga ik naar de sportschool. Ook doe ik één keer per week tweeëneenhalf uur vrijwilligerswerk in een verzorgingshuis. De rest van de dag moet ik uitrusten. Ik accepteer dat en geniet van de rust. Ik eet zoutarm en ik heb een elektrische fiets. Ik voel me zó vrij en onafhankelijk op de fiets!

Hoe ging het bewegen tijdens de coronacrisis?

Het coronavirus en de lockdowns hadden geen positief effect op mijn motivatie om te bewegen, ondanks dat ik zo positief was met de sessies die ik deed met mijn psycholoog. Langzaam aan werd ik weer depressief. Ik durfde sowieso niet naar de sportschool uit angst voor het virus. Ook niet toen het wel weer mocht. De krachttraining die ik daar deed miste ik dan ook ontzettend, want ik voelde aan mijn lichaam dat ik het wel nodig had. Ik bleef wel wandelen in de buitenlucht, maar het coronavirus deed veel met mij en uiteindelijk werd ik depressief en bang voor het virus en koos voor een zelfgekozen isolatie van maart 2019 tot juni 2020. Ik deed ook niet meer mijn best om fit te blijven. Dat betekende ook dat ik veel last kreeg van hartritmestoornissen, waardoor ik de wekelijkse wandeling ook niet meer kon doen. Later werden simpele dagelijkse dingen ook heel zwaar, zoals traplopen en douchen. Als ik een tip mag geven aan beweegcoaches, dan zou ik adviseren om het tijdstip van de sportactiviteit af te stemmen op de doelgroep. Zo organiseerde mijn sportschool wandelingen in de avond. En dat is juist het moment dat de batterij van mijn lichaam erg laag is en ik geen inspanning meer kan leveren.

Tips

Verdriet, angst en somberheid zijn normale reacties op ziek zijn. Gun jezelf dan ook de tijd om het te verwerken en praat erover met mensen die dichtbij staan of met een hulpverlener of psycholoog. Ook bewegen heeft een positief effect op je emoties. Of bel met de Harteraadlijn (088 11 11 661) voor een goed gesprek.

Meer weten over de psychosociale gevolgen bij een hart- of vaataandoening?

Download het gratis magazine

Meld je aan voor de Harteraad nieuwsbrief