Pieter (53), vader van Hannah (22), Pien (20) en Doris (16), onderging na tien jaar van ziekenhuisopnames in 2007 een harttransplantatie die zijn leven redde. Over zijn ervaringen schreef hij het boek ‘Hart gezocht’.
“Ik ben oneindig dankbaar voor het hart dat ik heb gekregen. Het hart dat mijn leven heeft gered toen die van mezelf op was. Op mijn 32e kreeg ik een hartinfarct en moest ik verder met een hart met een pompfunctie van 11 procent. Dat betekende dat ik een enorm laag energieniveau had, waardoor mijn leven radicaal veranderde. Ik kon niet meer werken en iedere inspanning kostte me moeite.
Acceptatie
Ik vond het, zeker in het begin, heel lastig om die beperkingen te accepteren. Mijn vrienden maakten carrière, terwijl ik thuis zat. Maar als je letterlijk tot stilstand komt, word je automatisch gedwongen om stil te staan bij waar het werkelijk om gaat in dit leven. Mediteren, yoga en veel in de natuur zijn, hielpen me bij het accepteren van mijn situatie. Mijn infarct gaf me ook de tijd en gelegenheid te genieten van mijn kinderen. Doordat ik niet meer werkte, werd ik huisman en bracht ik veel tijd door met mijn dochters.”
Donorhart
“Wel wist ik dat mijn hart niet eeuwig op deze manier kon blijven functioneren. Het bericht dat een transplantatie de enige oplossing zou zijn, kwam dus niet als een verrassing. Gelukkig ben ik zelf al sinds mijn 16e donor. Anders had ik waarschijnlijk enorme gewetensbezwaren gehad. Ik vind: als je in aanmerking wilt komen voor een donororgaan, moet je ook bereid zijn om je eigen organen af te staan.”
Dubbel gevoel
“Het nieuws dat er een hart beschikbaar was, kwam op de avond dat mijn dochter bij mij in het revalidatiecentrum bleef logeren. Ik verbleef hier in afwachting van een hart en we hadden net een fijne tienerfilm gekeken toen het verlossende telefoontje kwam. Ik had een dubbel gevoel: aan de ene kant was ik intens blij, maar aan de andere kant wist ik dat er op dat moment iemand was overleden.”
Dankbaar
“Ik ben veranderd door dit alles. Doordat ik heb gevoeld dat het leven eindig is, koester ik meer dan ooit wat ik heb. Dat ik de kinderen groot zie worden. De liefde binnen ons gezin. Iedere dag als ik opsta ben ik me daarvan bewust en ben ik mijn donor dankbaar.”
Leven met een hart- of vaatziekte
Wanneer er geconstateerd is dat je een hart- of vaatziekte hebt, komen er veel vragen bij je op. Vragen over je leefstijl, over werk en over de kwaliteit die zorgbehandelaars bieden. Harteraad zorgt ervoor dat jij praktische tips en informatie krijgt, zodat jij grip op je leven behoudt. Lees er alles over op Leven met.
