Joop kreeg de diagnose chronisch hartfalen. “Ik hoor vaak dat ik er goed uitzie. Ja, dat klopt, maar niemand ziet mijn hart. Een hart dat me vreselijk in de steek heeft gelaten.” In april 2011 kreeg hij zijn eerste pacemaker. Een heftige operatie, maar voor herstel was nauwelijks ruimte. Binnen drie weken was hij alweer aan het werk. “Werken was mijn lust en mijn leven, dus ik maakte weken van minimaal 50 uur en was veel avonden en zaterdagen op pad. Ik zag het totaal niet als een belasting. Alle collega’s die vrolijk zeiden dat ik gek was, lachte ik weg. Ik had het erg naar mijn zin en deed mijn werk graag.”
Verminderde pompfunctie
Mettertijd kreeg hij echter steeds meer last van kortademigheid. “Op een gegeven moment bereikte dat een dieptepunt. Ik kon bijna geen adem meer krijgen en dacht regelmatig dat ik zou stikken.” Bij een hartecho in 2014 kreeg hij slecht nieuws. Zijn hart had nog maar 20% pompcapaciteit. Daarnaast was een van de hartkamers ernstig uitgelubberd, omdat het de taken overnam van de andere, niet goed werkende hartkamer. Het nieuws sloeg bij Joop in als een bom. Onzekerheid voerde de boventoon. “Op een site vond ik dat de helft van het aantal hartfalenpatiënten binnen vijf jaar is overleden. Daar werd ik niet vrolijk van. Het hakte er ook bij mijn gezin behoorlijk in. Ik had een pacemaker, maar het hart deed het, zo dacht ik, weer uitstekend. En dan word je ineens geconfronteerd met deze diagnose.”
Stoppen met werken
Opnieuw volgde een operatie. Hij kreeg een andere pacemaker, die bijdroeg aan een betere pompfunctie van het hart. Het was het begin van een ander leven. In overleg met zijn arts en werkgever besloot hij helemaal te stoppen met werken. “De verantwoordelijke baan koste me te veel energie en ik werkte op een gegeven moment al een soort halve dagen. De klap was heel groot. Werken was mijn leven, mijn passie, mijn liefde.”
Nu, een paar jaar later, vindt hij steeds meer zijn weg. “Ik ben fysiek nog zwak en lichamelijke inspanningen moet ik mijden, maar met de steun van mijn vrouw Hester heb ik het gered. We gaan weer met het vliegtuig op vakantie, gaan naar het theater. Kortom: we proberen weer te genieten. De angst gaat nooit weg, maar heeft wel een plaats gekregen.”
Ervaringsverhaal
Met alle ervaringen en opgedane kennis in huis, schreef hij een boekje om mensen voor te lichten. “Hartfalen zit van binnen en mensen zien het dus niet aan je. Dat zorgt soms voor vooroordelen. Je kan beter een gebroken arm hebben, dan weet iedereen precies wat er aan de hand is.”
Zijn boekje Je ziet er goed uit kan voor 2,50 (exclusief verzendkosten) besteld worden bij jager.joop@wxs.nl
Hartfalen
Bij hartfalen pompt het hart niet genoeg bloed rond. Klachten zijn onder meer vermoeidheid, kortademigheid en vocht vasthouden. Hartfalen is een ernstige aandoening, waarbij de pompfunctie langzaam afneemt. In het begin merkt de patiënt er weinig van dat het hart iets minder goed werkt, maar op een gegeven moment ontstaan er klachten. Lees er hier meer over.
