Jeanneke is 68 jaar en getrouwd met Karel. Sinds 2010 heeft ze boezemfibrilleren, ook wel atriumfibrilleren genoemd. Op aanraden van haar cardioloog heeft Jeanneke een ablatie ondergaan. Hierbij worden de elektrische prikkels in het hart geblokkeerd die het ritme verstoren.
‘Toen bleek dat ik boezemfibrilleren had, kreeg ik bètablokkers en bloedverdunners. Door de bètablokkers voelde het alsof er een elastische band om mijn hele lichaam zat, waardoor ik niet goed kon bewegen. Dat was naar en benauwend. Bovendien kreeg ik nog regelmatig aanvallen van atriumfibrilleren.’
Steun vanuit de Harteraad community
‘De cardioloog adviseerde me vorig jaar een ablatie voor mijn boezemfibrilleren. Hij deed daar vrij laconiek over, ik merkte dat het voor hem een redelijk kleine ingreep was. Ik heb informatie over de ingreep opgezocht op internet en ik ben lid geworden van een Harteraad community, waar ik ervaringen las van anderen met atriumfibrilleren. De informatie die ik vond, heb ik selectief tot me genomen. Uiteindelijk heb ik besloten ervoor te gaan. Na gesprekken met een elektrofysioloog, een anesthesist en een verpleegkundig-specialist was ik klaar voor de operatie. Los van een acute blindedarmontsteking heb ik niet zo veel ervaring met ziekenhuizen, dus ik stond er wel even van te kijken dat ik mijn eten moest bestellen met een tablet.’
Operatie geslaagd
‘De operatie is geslaagd en zonder problemen verlopen. Voor de medewerkers van de afdeling cardiologie heb ik niets dan lof: wat werken zij hard! Wat ik wel vervelend vind, is dat ik direct na de operatie twee keer heb gevraagd of mijn man al is gebeld. Dat is helaas nooit gebeurd. Toen ik weer op de afdeling lag, kreeg ik mijn man aan de telefoon: hij was behoorlijk ongerust, want hij had nog helemaal niks gehoord. Ik vertel dit niet om kritiek te uiten, want verder was alles heel goed geregeld. Maar ik denk wel dat het belangrijk is dat de mens achter de patiënt niet wordt vergeten.’
Elke dag een feestje
‘Momenteel ben ik aan het herstellen van de operatie. Pas over minstens drie maanden weet ik of er vooruitgang is geboekt en de boezemfibrillatie minder is geworden. Tot dan ga ik rustig door met mijn leven. Ik ga spanning zoveel mogelijk uit de weg en neem elke dag zoals hij komt. Op onze manier proberen mijn man en ik samen met onze honden van iedere dag een feestje te maken.’
Na een diagnose of tijdens een behandeling heb je misschien ook veel vragen: wat kan je verwachten van onderzoek, behandeling en de zorg? En wat kan je zelf doen om een zo’n goed mogelijk leven te leiden met je aandoening? Het zorgpad hartfalen en het zorgpad boezemfibrilleren geeft antwoord op veel van je vragen.
Leef jij net als Jeanneke met een hart- of vaataandoening en wil je samen met ons de zorg beter maken? Schrijf je dan in voor het Harteraad panel. Via een online vragenlijst (maandelijks) deel je jouw ervaringen over het contact met je arts, je behandeling en de algemene zorg. Wij delen dit vervolgens met zorgprofessionals, onderzoekers, beleidsmakers en de politiek. Zo maken we samen de zorg voor mensen met een hart- of vaataandoening nog beter.
Schrijf je in en deel jouw ervaring over de zorg
Harteraad panel