Een hand op iemands schouder zegt vaak genoeg

Henriëtte is geboren met een atriumseptumdefect type 2. Deze aangeboren hartafwijking is ontdekt toen zij twee jaar was. Nu heeft ze hartritmestoornissen en een pacemaker. Als hartpatiënt wil ze graag iets betekenen voor anderen. De keus om vrijwilliger te worden voor Harteraad was daarom snel gemaakt.

“Dankzij de oplettendheid van mijn moeder, is de aangeboren hartaandoening ontdekt. Mijn moeder vond dat het niet goed met mij ging en zocht contact met de arts. Toen begon het balletje te rollen. In 1976, op Tweede Kerstdag, ben ik geopereerd aan mijn hart. Jaren later werd ik op mijn dertigste onwel en viel ik vaak flauw. Ook was ik altijd erg moe. Een pacemaker bood toen uitkomst. Een jaar later, in 2005, werd ik opgenomen ter observatie. Mijn bloeddruk was veel te laag en ik was weer erg moe. Allemaal het gevolg van hartritmestoornissen. Hiervoor gebruik ik nu dagelijks medicijnen.”

Pluk de dag

“Nadat dit mij is overkomen, ben ik anders gaan leven. Het leven is voor mij niet meer vanzelfsprekend. Van het ene op het andere moment is het veranderd. Voor mij, mijn gezin en mijn familie. Ik doe zo veel mogelijk, soms te veel, om maar alles mee te mogen maken. Je weet immers maar nooit hoe het loopt. Ik leef bij de dag en kijk niet teveel vooruit. Dat vind ik soms eng. Mijn levensmotto is dan ook: pluk de dag.”

Iets voor elkaar betekenen

“Sinds mei 2015 ben ik vrijwilliger geworden bij Harteraad in de regio Groningen. Ik bezocht een Hart&Vaatcafé in het Martini Ziekenhuis en kwam toen in gesprek met een vrijwilliger. Hij vertelde erg enthousiast over zijn werkzaamheden bij Harteraad. Als hartpatiënt en ervaringsdeskundige wilde ik ook iets betekenen voor mijn medemens. Vandaar dat de keus om vrijwilliger te worden snel was gemaakt. Het vrijwilligerswerk geeft mij voldoening. Ik kan mijn ervaringen uitwisselen en een luisterend oor bieden waar nodig. Het is zo waardevol om er voor iemand te zijn. Je hoeft vaak niet te praten, een hand op iemands schouder zegt vaak genoeg. Wij als vrijwilliger weten als geen ander hoe het is om patiënt te zijn. Het is dankbaar werk.”

Zangworkshop en meer

“Als vrijwilliger houd ik mij nu bezig met het thema leefstijl. Ik heb altijd al gezond geleefd. Dit is voor mij nu nog belangrijker geworden. Met een andere vrijwilliger heb ik een zangworkshop opgezet. Dit bleek een enorm succes en zeker voor herhaling vatbaar. Voor mijn vrijwilligerswerk maak ik graag tijd. Op dit moment heb ik nog twee andere vrijwilligersbanen, maar daar stop ik mee. Dat wordt mij teveel. Ik ben nu steeds meer bezig om mijn grenzen aan te geven. In het begin was dit moeilijk voor mij. Ik leer steeds beter ‘nee’ te zeggen. En als mij dit zelf niet lukt, dan doet een ander het wel voor mij!”

Toekomstige vrijwilligers

‘Het zou een aanvulling in ons team zijn als enkele jongere hart- en vaatpatiënten zich aansluiten. Het is erg gezellig en leuk om met elkaar activiteiten op te zetten en ideeën uit te wisselen. Heb je interesse om vrijwilliger te worden? Bezoek dan eens een Hart&Vaatcafé, dan kun je zien wat wij voor mensen kunnen betekenen. En spreek een vrijwilliger aan, zoals ik destijds deed. Wie weet tot snel!’

Jouw ervaringen zijn de motor van ons werk. Door je ervaringen te delen help je anderen. Anderen hebben steun aan jouw ervaringen, maar wij kunnen ook in gesprek gaan met zorgverleners, zorgverzekeraars en de politiek over hoe we het leven met een ziekte beter en makkelijker kunnen maken. Deel ook jouw verhaal met anderen.

Meld je aan voor de Harteraad nieuwsbrief