Om vast te stellen of er sprake is van het Brugada syndroom worden er verschillende onderzoeken uitgevoerd.
- DNA-onderzoek: omdat het Brugada syndroom een erfelijke aandoening is, zit er een fout in het DNA. Dit kan worden onderzocht door een DNA-onderzoek. De fout in het DNA kan van ouder op kind worden doorgegeven. Wanneer bekend is dat iemand belast is met het Brugada syndroom, worden de kinderen extra in de gaten gehouden. Niet alleen de kinderen, maar ook andere familieleden, kunnen DNA-onderzoek ondergaan. Dit heet familiair onderzoek.
- Hartfilmpje (ECG): een hartfilmpje brengt het hart in beeld. Hierdoor kan de werking van het hart bekeken worden. Afwijkingen in het hartritme worden zo opgespoord.
- Provocatietest: bij een provocatietest krijg je medicijnen toegediend om te kijken of het typische Brugada-patroon op je hartfilmpje (ECG) verschijnt. Dit helpt om vast te stellen of je het Brugada syndroom hebt. De test is veilig wanneer deze wordt uitgevoerd door ervaren specialisten.
